Welsh Journals

Y& HAUL €xfm tofyrìẁin. "YNG NGWYNEB HAUL A LLYGAD GOLEUNI." "A GAIR DUW YN UCHAF." RHIF. 294. MEHEFIN, 1881. Cyf. 25. Y BHADWR. íwdas, ai âohusao yr wyt ti yn bradychu Mab y Dyn?"—Luc xxii. 48. wn ', !>.--tws-3em. Mae myntai ar itH iyŵ ar dyrfa wedi bod yn ; , '■■■ i'r 2-:.uìö3 saueísẁdd er ys rhai , .iẁiî kí3.liach Vchydi£ i-ríau yn vr .:•• ', ■■'■.- ìy-^-a r i ilnas yu llawn y'^yd a ,•-• r!r-->, 0 - l y a.uè yn awr edi bann-ìi r.oi- ;i phob man yn •Jysiaw *Tr. Uwhì «-_--, ya llonydd. ■ : lloer, •■ r bi;- - lû lawu, yn Luya ddysgiae; -: rc hvfryd ìd. OB'i í ,-::-.:, Vdd Uf. -.vy/-«» 'n, y iJôt n.ir ddys ■ r nai '■■;":■ kyrnuv<rvü hyn ynd<: iycûyromyg thau 3?dd i ■rn nuehliid haüi dranoeth, sef y dygwyddia mwyaf hynod, rhyfedd, a dyeithr yn hanes y cyfanfyd .i'e, ef allai tragwydd- oîdeb ei huuan. Ond wele dyrfa yn dyfod allan o balas yr archoffeiriad wedi eu harfogi â chleddyfau ac â ffyn, â llusernau ac â lantarnau. Ymdeithia yn drefnus ac yn rheolaidd ar hyd heolydd y ddinas, croesa afon Gedron, ac ol- rheinia ei llwybr yn union ac yn gywir i ardd o'r neilldu ar odre Mynydd yr Olewwydd. Myntai o filwyr yngnghyd â swyddogion ydyw, 26—xxv. , Wele un gwr yn y llu ag sydd yn Jymddangos yn wahanol i'r lleill. | Sylwer arno. Mae ef gyda hwynt, ; neu, ef allai yn hytrach, ychydig ar | eu blaen—yn eu harwain hwynt; ond nid ydyw o honynt Y mae rhyw- ì beth yn chwithig yn ei ymddangosiad, i yn frysiog yn ei gerddediad, yn gy- j ffröus yn ei ddull, ac yn ammhëus yn ei olwg, er y gwna ei oreu i ym- j ddaugos yn dawel, yn hunanfeddian- j nol, ac yu gadarn. Mae yng nghylch | rhyw waith dyeithr—dyeithr ynddo I ei huu, ac iddo yntau yn ddyeithr. | Wele y dyrfa yn aros. Beth sydd j yn bod ì Ychydig yn nes ym mlaen wele rywrai yn sefyll wrth ddrws yr ardd. Maent wedi eu canfod. Yr Iesu a'r un dysgybl ar ddeg sydd yna. Mae arweinydd y dyrfa yn ad- nabod yr Iesu; ä i fyny ato; cyfarcha ef yn barchus, a chofíeidia ef yn garüaidd, 'Ac a ddywedodd wrtho, Rabhi, Rabbi, ac a'i cusanodd Ef." Ust, ust! Gwrandè'wch! Mae yr Iesu yn ei ateb. Mae rhywbeth yn ymddangos yn fawrfrydig yng ngolwg yr Athraw, ac yn ddifrifol, bwysig, a threiddiol yn ei leferydd: "Y cyfaill, i ba beth y daethost?"