Welsh Journals

Search over 450 titles and 1.2 million pages

YR HAUL. CYFRES NEWYDD. «'YNG NGWYNEB HAUL A LLYGAD GOLEUNI." "A GAIR DUW YN UCHAF." Hhif. 53. MAI, 1854. Cyf. V. Y CRISTION YN EDRYCH YN OL. Ö)0lÊiûUtS/yn y bennod flaenorol, « nad gwybò'daeth yn unig o gre- ,ydd, yw crefydd ; ond y mae gwy- °daeth rhwng da a drwg yn elfen ag ^dd raid iddi fyned ym*mhell o'r P^ngc o'n heuogrwydd ein hunain. ■^yddai pob un a gydmarai y rhan a ae*h heibio o'i fywyd à phurdeb yr engyl, yn sicr o farnu ei hun yn eu- **£> ond rhaid fod yr hwn a allasai /'ybod purdeb yr efengyl, ac ni fyn- asai gael ei arwain i gyfaddef ei be- "od, ac i geisio maddeuant, ac sydd Jn marw mewn ^ìwybodaeth o hono, g , °gyfuwch euog. Y mae y rhai ag ydd yn awyddus am ddyrchafu tru- ^feddau pen-arglwyddiaethol ras Duw . eWn galwadau neillduol i edifeirwch, >lwy ba rai y cafodd rhai personau J*eWisol eu tywys i geisio maddeuant ,rvvy Iachawdwr croeshoeliedig, yn ra thueddol i esgeuluso trugaredd jpffredin V Duw hwnnw, ag sydd yn ,vvyllysio bod pob dyn yn gadwedig, n dyfod i wybodaeth y gwirionedd. ttiaent yn esgeuluso'r fendith o gael q .geni a'u dwyn fynu mewn gWlad r,stionogol, lle y mae y gwir oleuni ç tywynnu< Maent yn esgeuluso'r . ~°gnvydd o fod heb wybod y gwir- °nedd. Maent yn gweled fod Duw Jn goddef i ddallineb barnol syrthio e y rhai hynny ag sydd â llygaid sanddynt ac ni welant, ond nid ydynt í'ar ysty"ed, mor bell ag y gall dyn íelfU ar y Pwnoc> f°à y rnai a gf>sP,r y> gwedi rnyned yn agored i'r euog- rWydct a osodir allan yn y geiriau, " H wsuuir anan yn y ■y y a gauasant eu Uygaid." yw Cnydig o amheuaeth a all fod nad Hìe ^ l^an *wyat or DoD^ grefyddol <^jWn emv> yn hvw mewn cyflwr pell «ddi ^>» wrth yr hyn a ddylai fod. Nid *Qynt ar y ffordd i'r nefoedd. Y mae y rhai hynny ag sydd yn byw mewn pechod addefedig; y mae y rhai dio- fal; y mae y rhai ag sydd yn dymuno cael nefoedd, ond nid ydynt yn ym- drechu ei chael;—yn yr holl rai hyn, y mae yn debygol fod diffyg gwybod- aeth o'r hyn sydd gywir yn un o'r achosion a'u narweiniant i'r llwybr gau. Ac fe allai nad oes dim a wnai gyfranu cymmaint tu ag at ddargan* fyddiad o'r gwirionedd, mewn per- thynas i ni ein hunain, ag edrychiad manol yn ol ar y rhan a aeth heibio o'n bucheddau. Fel ag yr oedd dau gyfaill un diwrnod yn ymddiddan am y byd o'u hamgylch, sylwid gan yr ieuengaf, mai prin yr oeddynt erioed gwedi gwybod am un dyn hollol onest; yr wyf yn synnu am hyn, meddai'r llall, canys fe ddywedaswn i, mai prin y gwyddwn i am un erioed o'n sefyllfa ein hunainaallwn ei alw yn anonest. Nid oedd y ddau hyn mor wahanol yn eu tybiau cyffredin, ag y gellid dis- gwyl oddi wrth y fath ddatganiadau gwrthwynebol ; ond yr oeddynt yn ystyried y gair anonest mewn gwaha- nol ystyriaethau. Y naill a ystyriai anonestrwydd yn gynhwysedig mewn gwneuthur yr hyn a wnai cyfraith y tir ei gospi; yr oedd y llall gwedí sefydlu uwch maen prawf yn ei feddwl ei hun, a mynnai gymhwyso, fe allai yn anngharuaidd, y gair anonest at y rhai hynny nad oeddynt yn gweithredu yn gyd-unol â'r mesur hwn o onest- rwydd. Ond heb sefydlu maen prawf uchel iawn, y mae'r haeriad yn liawer mwy agos at y gwirionedd nag a fyn~ nai y rhan amlaf o honom ar y cyntaf ei addef. Y mae trafnidaeth arian yu nôd mwy amgyffredol o gyfiawnder ac annghyfiawnder na dim arall, am fod arian-werth yn galluogi y blaid ormes-